Συκή

Ο ημιορεινός οικισμός της Συκής, που αποτελεί δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Νοτίου Πηλιου, βρίσκεται στην πλευρά του νοτιοανατολικού Πηλίου και είναι χτισμένος σε υψόμετρο 300 περίπου μέτρων,σε απόσταση 38xλμ. από τον Βόλο, ακολουθώντας τον δρόμο που οδηγεί στο Νοτιοανατολικό Πήλιο. Μη σας ξεγελάει η μικρή έκταση του χωριού. Παρόλο που δεν αποτελεί έναν από τους πιο γνωστούς πηλιορείτικους προορισμούς, κερδίζει αμέσως τον επισκέπτη χάρη στις όμορφες εκκλησίες του, τις κοντινές ακρογιαλιές του, το παραδοσιακό του χρώμα και την απέραντη θέα στο Αιγαίο και στα νησιά των Β. Σποράδων. Μπορούμε να πούμε μάλιστα, πως η Συκή αποτελεί την πιο κοντινή ''έξοδο'' στο Αιγαίο Πέλαγος από την πολή του Βόλου

Η Συκή φαίνεται να ιδρύθηκε το 1777, όπως πληροφορούμαστε από σχετική πινακίδα, ενώ οι ιδρυτές του ήταν Έλληνες νομάδες κτηνοτρόφοι.Αν και λιγότερο γνωστό από τα υπόλοιπα χωριά του Πηλίου, η Συκή έχει μεγάλη ιστορία και έζησε πολλές ταλαιπωρίες και δυστυχίες. Οι Τούρκοι το έκαψαν ολοκληρωτικά το 1823, το χωριό ερημώθηκε για μία περίοδο, όμως η αγάπη και η θέληση των Συκιωτών το κράτησε ζωντανό ξαναχτίζοντας το από την αρχή.Όσον αφορά στην ονομασία του, πριν ο οικισμός ονομαστεί Συκή, είχε το όνομα "Σκι" προερχόμενο από την αρβανίτικη διάλεκτο.

Οι ασχολίες των κατοίκων είναι κυρίως αγροτικές με κύρια καλλιέργεια την ελιά, τη συκιά και το αμπέλι, ενώ μεγάλος αριθμός κατοίκων ασχολείτε με την εξόρυξη σχιστόλιθων στα λατομεία της Συκής.Μόνο στη Συκή λειτουργούν 68 λατομεία, τα περισσότερα βρίσκονται εκεί, και απασχολούνται 100 περίπου άτομα συνολικά.

Ο κάματος αυτού του χωριού και το "ξαπόσταμα" του επισκέπτη καταλήγουν στο ίδιο μέρος κάτω από το γέρο-πλάτανο της στρωμένης με πλάκες πλατείας του χωριού, για μια "δέηση" με τσίπουρο στη μέρα που έφυγε και σε αυτή που με το καλό θα έρθει.

 Επισκεφτείτε το ναό του Αγίου Γεωργίου που διαθέτει όμορφες αγιογραφίες και πολλές εικόνες-κειμήλια και χτίστηκε το 1939. Στην ίδια θέση είχαν χτιστεί παλαιότερα και άλλοι ναοί (1777, 1834) που, όμως, καταστράφηκαν. 

Ακόμη, περάστε μια βόλτα και από το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία και από τη Γυναικεία Μονή του Τιμίου Προδρόμου. Η τελευταία απέχει από το χωριό περίπου 1.5 χλμ και χτίστηκε το 1795 από το Δήμο Ζαπανιώτη  με χρήματα που διέθεσε ο αρματολός του Πηλίου Στέργιος Μπασδέκης.Το 1840 ξαναφτιάχτηκε από τον ιερομόναχο Δαμασκηνό.Στα μέσα του περασμένου αιώνα, το μοναστήρι εγκαταλείφθηκε και άρχισε να ερειπώνεται, αλλά πριν από μερικά χρόνια ήρθαν εδώ δώδεκα μοναχές από τη Μονή Αγίου Στεφάνου των Μετεώρων και το ξαναζωντάνεψαν.

Πέρα από όλα τα άλλα πλεονεκτήματά του, το χωριό διαθέτει και πολύ όμορφες κοντινές παραλίες, καθιστώντας το κατάλληλο και για καλοκαιρινές διακοπές. Κατεβαίνοντας από το χωριό προς το απέραντο Αιγαίο, συναντάμε τις παραλίες Ποτόκι και Πανταζή Άμμος. Η πρώτη από αυτές απέχει από τη Συκή μόλις 3 χλμ. Αποτελείται από δύο κόλπους, διαθέτει πολλά τρεχούμενα νερά και είναι ιδανική για απομόνωση. Το ίδιο απομονωμένη είναι και η Πανταζή Άμμος, που απέχει 5 χλμ από το χωριό και διαθέτει μια μεγάλη αμμουδιά και βραχώδες περιβάλλον.